Θέλω να ζήσω ελεύθερος

-Θέλω να ζήσω ελεύθερος!
-Τι εννοείς ελεύθερος;
-Ελεύθερος να κάνω αυτό που θέλω, τη στιγμή που θέλω, με τα μέσα που διαθέτω.
-Μα είσαι!
-Πως είμαι; μπορώ να βγω γυμνός στο δρόμο, χωρίς να απειληθεί η ελευθερία μου;
-Η ελευθερία σου σταματάει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία του συνανθρώπου σου.
Αν ζούσες σε έναν κόσμο που ήταν κοινός αποδεκτό να κυκλοφορείς γυμνός, δεν θα είχες πρόβλημα.
-Κοινός αποδεκτό ε; κοινός αποδεκτό είναι να καταναλώνουμε πετρέλαιο ως καύσιμο, παρόλο που υπάρχουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και να καταστρέφουμε το περιβάλλον;
-Τι σχέση έχει αυτό με την ελευθερία την δικιά σου;
-Πως δεν έχει σχέση; πόσο ελεύθερος είμαι, όταν υπάρχει η γη να σκάψω και να φυτέψω ότι θέλω, αλλά δεν μπορώ να την χρησιμοποιήσω επειδή είναι ιδιοκτησία ενός τύπου που μπορεί να μένει ίσος και σε άλλη ήπειρο;
-Τώρα την πας αλλού την κουβέντα! Ανοίγεις μεγάλη ιστορία!
-Και όμως! Όταν λέω ελεύθερος αυτό το πράγμα εννοώ. Και αν θέλεις να σε βάλω πιο βαθιά στη σκέψη μου θα σου πω πως ακριβός φαντάζομαι μια δικιά μου ελεύθερη μέρα.
-Χαχα! Αυτό θα έχει πλάκα… για πες.
-βλέπω στον ύπνο μου ότι παίρνω το intercity και θέλω να πάω Γερμανία. Φυσικά δεν κρατάω βαλίτσες γιατί δεν τις χρειάζομαι. Εκεί στα μισά της διαδρομής γίνεται ένας δυνατός σεισμός και το τρένο σταματάει. Το σύστημα φωτισμού τα παίζει. Σβήνουν τα φώτα και ξυπνάω.
-Χαχαχα όνειρο μέσα στη φαντασία! Χαχαχα! Για συνέχισε…
-Σηκώνομαι πάω στη τουαλέτα, μπαίνω στο μπάνιο, ανοίγει μόνο του το νερό σε θερμοκρασία λίγο πιο ζεστή από αυτή του δέρματος μου και χαλαρώνω για λίγα λεπτά.
-Μάλιστα, έρχεται και η ρομπότ ο-υπηρέτρια και σου κάνει και ένα μασάζ ε;
-Θα μπορούσε αλλά δεν είμαι τόσο απαιτητικός. Τέλος πάντων. Ντύνομαι και βγαίνω από το σπίτι με σκοπό να εξερευνήσω κάτι νέο σήμερα. Ίσως να επισκεφτώ και μία φίλη που αυτές τις μέρες μου είπε πως θα είναι στη Θεσσαλονίκη.
Παίρνω ένα αμάξι λοιπόν και βάζω προορισμό την Θεσσαλονίκη. Αράζω.. αλλάζω από οθόνη πλοήγησης σε ηλεκτρονική εφημερίδα και διαβάζω τα νέα. “Ξεκίνησε έρευνα γύρο από την αίσθηση αφής στα ολογράμματα! Ο στόχος των επιστημόνων είναι να βρουν έναν τρόπο ώστε ο παρατηρητής όχι απλά να μπορεί να δει ένα ολόγραμμα, αλλά να μπορεί να το ακουμπήσει κιόλας.”
-Έχεις πολύ φαντασία ρε αδερφάκι μου…
-Κάτσε κάτσε δεν τελείωσα. -Οκ συνέχισε.
-Πατάω “περισσότερες πληροφορίες”, μου βγάζει τα δεδομένα και ξεκινάω να διαβάζω.
Είναι μια ομάδα φοιτητών από την Ιρλανδία που κάνουν αυτή την έρευνα και βρίσκουν δυσκολίες σε κάποια θέματα όπως, “πως θα κάνεις τα μόρια σε συγκεκριμένα σημεία να συμπεριφερθούν σαν να είναι στέρεη μάζα”.
Παρατηρώ πως στα σχόλια από κάτω δεν έχει γράψει κανείς τίποτα. Κοιτάω ημερομηνία, η έρευνα έχει ξεκινήσει εδώ και τρεις μέρες. Ωραία! Πατάω νέο σχόλιο και λέω “η αίσθηση της αφής θα μπορούσε να επιτευχθεί με κατευθυνόμενους μαγνητικούς παλμούς”. Το σχόλιο καταγράφηκε! Και συνεχίζω να διαβάζω άλλα νέα και βελτιώσεις σε εργαλεία. Το σύστημα αναφέρει πως υπάρχουν 7 διαθέσιμες οικίες κοντά στο λευκό πύργο. Κοιτάω στον τρισδιάστατο χάρτη, πάω να διαλέξω μία αλλά κοκκίνισε. Προφανώς την πρόλαβε κάποιος άλλος. Διαλέγω μία άλλη και βάζω άμεσο προορισμό σε αυτή.
Στα μισά της διαδρομής περίπου μία ώρα και κάτι από την ώρα που ξεκίνησα, με ειδοποιεί το σύστημα πως το σχόλιο που έκανα, βοήθησε την έρευνα και ξεκινάει η κατασκευή του ηλεκτρονικού τμήματος, που θα προσαρμοστεί στο σύστημα προβολής ολογράμματος. Πατάω ένα κουμπί “αγαπημένα” και συνεχίζω να απολαμβάνω το ταξίδι.
Η μέρα είναι τέλεια έξω και γι αυτό ελαττώνω την ταχύτητα του οχήματος ώστε να προλαβαίνω να παρατηρώ καλύτερα τη φύση και την τεχνολογία που εναρμονίζεται με αυτή.
Παντού δέντρα, θάμνοι, πορτοκαλιές, μηλιές, λεμονιές, σύγχρονα σπίτια ανάμεσα σε φοίνικες, έλατα, και πολλά άλλα που δεν τα γνωρίζω και πατάω στον υπολογιστή να μου δώσει πληροφορίες.
-Κάτσε! Πληροφορίες από αυτά που βλέπεις έξω;
-Ναι!
-Πως;
-ότι υπάρχει πάνω στη γη είναι καταμετρημένο και αποθηκευμένο σε μία τεράστια βάση δεδομένων, η οποία έχει καταγεγραμμένη τη θέση του, την κατάστασή του και κάποιες ακόμα πληροφορίες οι οποίες είναι άμεσα διαθέσιμες στον κάθε ένα, απλά με ένα κλικ στον χάρτη.
-Αααα φακέλωμα κανονικό δηλαδή ε;
-φυσικά; σε έναν ελεύθερο κόσμο δεν έχεις να φοβηθείς κάτι.
-Μάλιστα. Δηλαδή όλοι μπορούν να ξέρουν τα πάντα για όλους, απλά με ένα κλικ.
-Φυσικά !!! αφού όλοι θα έχουν μάθει να κινούνται με γνώμονα το κοινό όφελος και όταν λέω κοινό βάζω όλα τα στοιχεία της φύσης!
-Μου περιγράφεις μία ουτοπία τώρα.
-Καταλαβαίνω ότι ο λόγος που τη λες ουτοπία είναι επειδή μεγάλωσες σε ένα κόσμο που για να επιβιώσεις πρέπει να φοβάσαι.
-Αααα εσύ είσαι από άλλο πλανήτη δηλαδή ε;
-Όχι αλλά θα ήθελα να πάω.
-Μπορείς να πάρεις το διαστημόπλοιο σου και να πας τότε ρε συ.
-Εδώ είναι το κλειδί της υπόθεσης! Η ιδιοκτησία. Παρατήρησες στην περιγραφή που σου έκανα να χρησιμοποίησα καθόλου το μου; εκτός από το όνειρό μου;
-Εεε αν και δεν νομίζω αλλά το αμάξι; δεν ήταν δικό σου;
-Όχι!
-Και ποιανού είναι; ποιος πληρώνει την βενζίνη;
-είναι κοινό και λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια! Δεν χρειάζεται να ξέρεις να οδηγάς αφού έχει αυτόματο πιλότο και σύστημα εντοπισμού θέσης και τηλεκατεύθυνση, αν και μπορείς να τα απενεργοποιήσεις και να το γυρίσεις σε χειροκίνητη λειτουργία. Αλλά δεν μπορείς να οδηγάς και να είσαι και στο ίντερνετ να διαβάζεις τα νέα, ή να μιλάς στο τηλέφωνο. Δεν πληρώνει κανείς γιατί ότι κατασκευάζεται, κατασκευάζεται και συντηρείται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ρομποτικά συστήματα. Αυτό που κάνει ο άνθρωπος όταν και αν θέλει, είναι να ανακαλύπτει νέες τεχνικές η/και ελαττώματα και να παίρνει και να στέλνει ιδέες σε βάσεις δεδομένων για την αναβάθμιση της κάθε συσκευής-κατασκευής η ακόμα και για την δημιουργία μιας νέας.
-Και ποιος διαχειρίζεται αυτούς τους υπολογιστές;
-Όλοι! Επειδή για όλους είναι ευνόητο πως ο σκοπός της δημιουργίας ή της αναβάθμισης ενός επιτεύγματος θα αποσκοπεί πρώτα στο κοινό όφελος χωρίς φυσικά να λείπουν και οι ιδιαίτερες προτιμήσεις.
-σωστό και αυτό.
-Να συνεχίσω;
-Για συνέχισε να δούμε.
-Χμμ που είχα μείνει;
-Εκεί που έπαιρνες πληροφορίες για τα δέντρα.
-Α ναι! Λοιπόν. Κατά την διαδρομή με παίρνει η φίλη μου τηλέφωνο και μου λέει πως το βράδυ θα έχει πάρτι στις καβουρότρυπες, παραλία γυμνιστών στη Χαλκιδική. Της λέω πως σε 3 ώρες περίπου θα είμαι εκεί. Μου λέει αν μπορώ να έρθω πιο γρήγορα να πάμε να δούμε το Τεχνητή Νοημοσύνη. Αν και δεν με ενθουσιάζουν οι παλιές ταινίες, της λέω πως μπορώ να είμαι εκεί σε 30 λεπτά το λιγότερο. Μου λέει να συναντηθούμε κάπου σε μία ώρα. Νωρίτερα δεν μπορώ. Της λέω έχω κρατήσει σπίτι δίπλα στο λευκό πύργο. Μου λέει οκ, σε μία ώρα εκεί.
-Κάτσε κάτσε! Τώρα αν κατάλαβα καλά την πήρες από το κινητό σου, στο κινητό της, που έχει σύστημα εντοπισμού και σου έστειλε για την παραλία… και της έστειλες για το σπίτι που θα είσαι..
-Ναι.. αν και.. δεν είναι ακριβός δικό μου το κινητό. Είναι μία συσκευή ενσωματωμένη στα ρούχα που φοράω, η οποία αντί για κάρτα σιμ αναγνωρίζει ποιος είμαι από το DNA μου και οι επαφές μου είναι αποθηκευμένες σε βάση δεδομένων στο δίκτυο. Και ναι, άλλαξα και την ταχύτητα στο αυτοκίνητο για να πάω πιο γρήγορα. Και έβαλα μουσική, και μέχρι να φτάσω μπήκα σε μία σελίδα που σου μαθαίνει ισπανικά.
-χαχαχαχαχαχαχα! Αυτό τελικά δεν είναι απλά σκέψη, ούτε καν φαντασία! Είναι επιστημονική ουτοπία! Και γιατί να μάθεις ισπανικά; αφού σίγουρα θα υπάρχει ηλεκτρονικός διερμηνέας!
-Γιατί όχι; είμαι ελεύθερος να μάθω ότι θέλω! Ξέρω πως θα με βοηθήσει να μπορώ να επικοινωνώ καλύτερα και με άλλους ανθρώπους.
-Καλό είναι να επικοινωνείς, εντάξει, ωραία όλα αυτά που λες, αλλά πρώτον πώς γίνεται η μετάβαση από το βόθρο που βρισκόμαστε τώρα, στον παράδεισο που μου περιγράφεις και δεύτερον από τη στιγμή που θα γεννηθεί κάποιος μέχρι που θα πεθάνει θα μαθαίνει θα επικοινωνεί και θα διασκεδάζει; δεν θα βαρεθεί; δεν χρειάζεται κάποιο κίνητρο;
-Κοίτα. Ένας άνθρωπος όταν γεννιέται, παρατηρεί το κάθε τι, το επεξεργάζεται, και προσαρμόζεται γενικότερα στο περιβάλλον του!
-Σωστά
-Τι κίνητρο έχει ένα βρέφος που μπουσουλάει προς ένα παιχνίδι που πρώτη φορά βλέπει;
-ξέρω ‘γω; θέλει να εξερευνήσει.
-Ακριβός! Το παίρνει, το επεξεργάζεται, παίζει με αυτό και μετά ψάχνει κάτι άλλο!
-Αααα κατάλαβα που το πας! Ωραία! Και αν πηγαίνει προς ένα ηλεκτρικό σίδερο;
-Τότε ή που θα το πιάσει και θα καεί και θα μάθει άμεσα και εμπειρικά, ή που θα το προστατέψει ο γονιός του τρομάζοντας το, δηλαδή δημιουργώντας του φόβο.
-θες να πεις πως… εντάξει, κατάλαβα. Και η μετάβαση;
-εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή και πολύ επικοινωνία! Συγκαταβατική επικοινωνία. Χρειάζεται να ανακαλύπτουμε τον τρόπο που σκέφτεται ο συνομιλητής μας, να τον κατανοούμε και να προσπαθούμε να του μιλήσουμε με τον τρόπο που αποδέχεται. Και ιδικά για τα μικρά παιδιά να τους μαθαίνουμε να μοιράζονται πράγματα και να σέβονται την διαφορετικότητα.
Ξέρω πολύ καλά πως κάτι τέτοιο αν το ζήσω θα είμαι πολύ γέρος για να το απολαύσω. Αλλά επειδή αν συνεχίσουμε έτσι τα παιδιά μου θα ζήσουν πολύ χειρότερες μέρες, και τα εγγόνια μου είναι αμφίβολο αν θα μπορούν να επιβιώνουν. Και επειδή ξέρω πως θα μετανιώνω πικρά, που δεν έκανα κάτι να σταματήσω αυτή την κατρακύλα, γι αυτό και ότι μπορώ κάνω για αυτή τη μετάβαση που λες. Για αυτό και ξεκινώντας σου είπα “Θέλω να ζήσω ελεύθερος!”

http://chmod754.wordpress.com/