Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

ΚΙΡΑΝΑ- Η χώρα του αλλού - 9ο μέρος - Η μάχη του μίσους .

9ο μέρος 
                                                 
                                                   Η μάχη του μίσους 


- Είμαι η τέταρτη δασκάλα σας και όπως και οι προηγούμενοι θα σας βοηθήσω να δώσετε την επόμενη μάχη σας. Μήπως ξέρετε τι σας επιτίθεται, ήδη;
- Τόσο γρήγορα; Δεν ξέρω, σκεπτοαπάντησε, βιαστικά, ο Κοράν.
Η σκέψη όλων συμφώνησε μαζί του.
- Το μίσος Κοράν, μετά τη χωριστικότητα ο Γκορ στέλνει το μίσος. Είστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσετε; Και αυτός είναι ένας από τους πιο φοβερούς στρατούς του Γκορ.
- Τη γνωρίζω τη λέξη αυτή. Είναι η μόνη που γνωρίζω και την έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές. Και από ότι βλέπω ο στρατός αυτός είναι ήδη πολύ κοντά, σκέφτηκε ταραγμένος ο Κοράν.
- Αυτό είναι αλήθεια, αλλά μήπως μπορείς να διακρίνεις πόσο κοντά είναι αυτός ο στρατός;
- Ένα τέρας είναι, ένα φοβερό τέρας και έρχεται γρήγορα προς τα πάνω μου, τρέχει πολύ γρήγορα. Έχει πολλά κεφάλια, δεν έχω ξαναδεί τέτοιο τέρας στη ζωή μου και περνάει μέσα από το δάσος χωρίς να το αγγίζει, δεν καταστρέφει το δάσος όπως τα προηγούμενα, αυτό το τέρας έρχεται προς τα μένα. Εμένα θέλει να φάει.
- Ηρέμησε Κοράν είναι και αυτή μια μάχη. Αυτό είναι το τέρας του μίσους. Με τα πολλά κεφάλια, που λυσσαλέα επιτίθεται όπου βρει, με τις κοφτερές γλώσσες και τα ατσάλινα δόντια, με τις αγκαθωτές φτερούγες και κάθε κεφάλι βγάζει τόνους φωτιά, αν θέλει, και πράγματι αυτό το τέρας έρχεται προς τα πάνω σου. Δεν ενδιαφέρεται για το δάσος, για σένα ενδιαφέρεται. Θα το αντιμετωπίσεις ή όχι; Με ποιο στρατό Κοράν; Με ποιο στρατό;
- Δεν ξέρω, αρχίζει και πετάει και βέλη, πύρινα αγκαθωτά βέλη, τα βλέπω να πλησιάζουν.
- Σκέψου Κοράν, έχεις το στρατό να αντιμετωπίσεις το τέρας του μίσους. Και γρήγορα γιατί ολοένα και πλησιάζει. Ποιος σε μισεί Κοράν; Ποιον μισείς; Τι είναι εκείνο που μπορεί να νικήσει το μίσος;
- Κανένα δεν μισώ. Μπορεί να διαμαρτυρήθηκα κάποτε για την τιμωρία που μου έβαλαν οι γονείς μου επειδή άργησα να γυρίσω στο σπίτι, μπορεί να ευχήθηκα να εξαφανισθούν, αλλά δεν μισώ κανένα.
- Σε μισούν οι γονείς σου Λίνο; Σε μισούσαν τις φορές που σε κτύπησαν; Σε μισεί ο πατέρας σου όταν σε κτυπάει και από ότι λες έχει χέρι αρκούδας; Θέλεις πραγματικά να κοπεί αυτό το χέρι; Το τέρας έρχεται κατά πάνω σας.
Το τέρας του μίσους είχε φτάσει σε απόσταση αναπνοής και τα παιδιά την τελευταία στιγμή το μόνο που μπόρεσαν να σκεφτούν ήταν..
- Δεν κάναμε τίποτα κακό, μια ιδέα μας ήταν, μια ιδέα είναι το μίσος τίποτα περισσότερο από αυτό.
Περίμεναν να εξαφανισθούν από τη γη, περίμεναν να γίνουν μια μπουκιά σε ένα από τα στόματα του τέρατος αλλά άκουσαν τη φωνή της δασκάλας τους. Άνοιξαν τα μάτια τους. Στη θέση του τέρατος, ακριβώς μπροστά τους, είχε ξεφυτρώσει ένα πανέμορφο λευκό λουλούδι, με ανθούς που είχαν περίεργα σχήματα.
- Το μίσος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ιδέα που έχουμε στο μυαλό μας και αυτή η ιδέα μισεί. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει και όταν το καταλάβουμε εκείνο το τέρας του μίσους που γίνεται θηρίο και τρώει τα σωθικά μας, θα γίνει ένα πανέμορφο λουλούδι. Ξέρετε πως λέγεται αυτό το πανέμορφο λευκό λουλούδι που έχετε μπροστά σας;
- Όχι, σκεπτοαπάντησαν όλοι μαζί.
- Αυτό το λουλούδι λέγεται δρόμος. Είναι ένας κατάλευκος δρόμος πάνω στον οποίο βαδίζουμε όταν φύγει η ιδέα του μίσους από μέσα μας.
Το λουλούδι κινήθηκε από τη θέση του και ένας κατάλευκος δρόμος άρχισε να ανοίγεται στη μέση του λιβαδιού. Το πανέμορφο Ηλ, συμπληρώθηκε με αυτόν τον κατάλευκο δρόμο, πλαισιωμένο από εκείνα τα περίεργα χαμογελαστά κατάλευκα λουλούδια, ίδια με εκείνο που τον άνοιξε. Η δασκάλα τους φεύγοντας, τους είπε.
- Αυτός ο δρόμος είναι ο λευκός δρόμος της ενότητας στην οποία βαδίζουμε όταν αποβάλουμε από μέσα μας την ιδέα του μίσους. Κοιτάξτε τον καλά, γιατί τελικά το μίσος εμποδίζει τους ανθρώπους από το να είναι ενωμένοι μεταξύ τους. Και όχι το μίσος του ενός προς τον άλλον, αλλά το μίσος που έχουμε για τον εαυτό μας και είναι ένα από τα πολλά πρόσωπα της οργής που κουβαλάμε μαζί μας. Όταν αυτή η ιδέα φύγει, τότε ο λευκός δρόμος της ενότητας ανοίγει και μπορούμε να περπατήσουμε σε αυτόν.
Η δασκάλα τους έφυγε και αυτό που είχε γίνει ήταν πανέμορφο. Ο λευκός δρόμος με τα χαμογελαστά λουλούδια ήταν απίστευτος. Ο χρυσός αιθέρας που βρισκόταν παντού έλουζε τα πάντα. Τέτοιο θέαμα δεν υπήρχε σε όλη τη γη. Τέτοιο θέαμα δεν υπήρχε πουθενά.
Σε λίγο μια άλλη φωνή έκανε την εμφάνισή της. Μια χαρούμενη ανδρική φωνή.

(συνεχίζεται) 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου